Uśmiałem się. :)
Po pierwsze seria SaW nie jest horror'em tylko thriller'em.
To, że śmieszny Filmweb zapisał Piłę jako horror to już jego problem.
Po drugie pierwsze odsłony tej serii, nie miały na celu obrzydzić ani ukazać jak najwięcej rozerwanych ciał.. nie, pierwsza część jak i druga stawia na pomysł, klimat, zaskoczenie i drobny przekaz.
Pomyliłeś filmy, bo ani nie miały być straszne ani ohydne.. dopiero od 3 części w górę robi się brutalniej... niestety...
Aha co do braku logiki i sensu to nie wiem, w którym momencie może mnie uświadomisz ??

jeśli chodzi o logike i sens to np. w 1 części pod koniec ten doktorek próbował dosięgnąć telefonu brakowało mu z kilku cm i zamiast pomóc sobię piłą i przyciągnąć ten telefon to odciął sobie noge .. , albo ten drugi co siedział z doktorkiem został postrzelony leżał moze kilka -kilkanaście minut po czym nagle wstał i zabił napastnika który miał bron , nie był ranny i z pewnością miał więcej sił od postrzelonego człowieka który jakimś cudem ożył :)

Z pierwszą rzeczą się zgodze w pierwszej Pile jest to praktycznie jedyny błąd jaki zobaczyłem... jest to bardzo nei logiczne owszem i tu się zgodzę.
Ale z tą drugą akcją już się nie zgodze, Adam był tak słabo postrzelony (lekka rana w ramię), że miał wystarczająco siły aby zaatakować Zepp'a. A dlatego go zabił, bo takmten się tego kompletnie nie spodziewał... tu nie ma błędu uwierz mi każdy człowiek zaatakwoany znienacka ma mniejszą przewagę nad przeciwnikiem nawet jeżeli tym przeciwnikiem jest osoba ranna.
Jeżeli chodzi o błędy chodziło mi o część drugą w niej jest o kilka więcej , ale zdecydowanie mniejszych od tego z Gordonem.
Pozdrawiam.

Również zwróciłam uwagę na to, że nie pomógł sobie piłą, że to było bez sensu. Ale w sumie Gordon był już w takiej agonii, rozpaczy, szaleństwie, że widocznie nie pomyślał logicznie. W końcu był praktycznie przekonany że stracił córkę i żonę, to na pewno przyćmiło jego umysł. Poza tym może myślał, że to morderca dzwoni.
Twórcy Piły lubią przesadzać z zachowaniami bohaterów, wyolbrzymiać je. Pokazywać jak bezmyślni możemy być w obliczu śmierci swojej lub naszych bliskich.